कविता: नाटकका दृश्यहरू

पराजित कथा

सूत्रधार नाटक आरम्भ गरिरहेको छ

पर्दाहरू छन्

अनेक दृश्यहरू छन्

डढेलो सल्किरहेको छ

अग्निधार उठिरहेको छ

आकाशमा कुहिरीमण्डल धुवाॅं व्याप्त छ

असह्य राप

मृग निर्वासित छन्

चरा निर्वासित छन्

काकाकुल कोलाहल मच्चाइरहेका छन्

कतै एकथोपा पानी भेटिॅंदैन

आँत सुक्दै प्राण रित्तिरहेका छन्

धर्ती मरुभूमितुल्य उजाड छ ।

अर्को दृश्य-

दिन-रात अविरल वर्षा अस्मेल भेल

गाउॅं-गाउॅंमाथि

सहर सडकमाथि

सीमारेखा नाघ्दै तटबन्ध

बास ढाकेर पूरै

संचार यातायात रोक्दै

बाढी उर्लिरहेको छ

अनवरत पहिरो चलिरहेको छ

असहाय प्राण निष्प्राण सुतिरहेका छन् ।

नाटक-

अर्को दृश्य कम्पमान छ

पहाड हल्लिरहेका छन्

फाॅंट फाटिरहेका छन्

ज्वारभाटा उठिरहेका छन्

ज्वालामुखी फुटिरहेका छन्

निद्रामा महानिद्रा थपिॅंदै

सपना भत्किॅंदै पुरिॅंदै छन्

मायाको न कुनै अर्थ छ

साथ रित्तिरहेका छन्

काख रित्तिरहेका छन्

अप्रत्याशित दिॅंदै हाॅंक

चोर बस्ती-बस्तीमा घुसेका छन् ।

युद्ध विभीषिका

दृश्य एक अर्कामा उस्तै छ संहार –

जातिको युद्ध छ

संहार – धर्मको युद्ध छ

संहार- रंग र लिंगको युद्ध छ

भूगोल भित्रभित्रै विवाद चर्किरहेको छ

सन्धि-सम्झौताहरू असफल छन्

युद्ध अर्थ र राजनीति बढिरहेको छ

जगजगमा फैलिएर ‘भाइरस’ लीला विनाशका मात्र छन् ।

शोकाकुल दर्शक

तीतो समवेदना

नुनिलो आँसु उसै पिइरहेका छन्

बत्ती निभेको छ

आँखा निर्बल छन्

जीवन त्रसित छन्

पराक्रमी संघर्ष बढिरहेको छ

कथा अन्त्य भएको छैन

सूत्रधार नाटक लम्ब्याउॅंदै छ

रंगमंचमा अझै उस्तै

दृश्यहरू आउॅंदै छन्

जस्ता दृश्यहरू रंगमंचबाट ओझेल परेका छन् !!

लप्सीबोट , गोरखा ; हाल : सरस्वतीनगर , काठमाडौँ ६